Sneeuw en storm

Goedenavond allemaal!

Inmiddels is er voor mij al weer een complete werkweek voorbij sinds dat ik jullie iets geschreven heb, dus hier maar weer een update!

Nadat mijn vorige verslag (eindelijk!) af was, zijn Jessica en ik naar de Postalm gegaan. Met z'n tweeën buiten op het terras gestaan tot 2012 aangebroken was, vuurwerk gekeken (mooi gezicht vals het van bergen om je heen afgestoken wordt!) en daarna zijn we naar binnen gegaan. Daar was Jan Willem met z'n ouders en zusje en nog wat collega's van ons. In de Postalm hebben we even wat gedronken en daarna zijn we naar de Wedelstube gegaan. Ik weet niet zeker of ik jullie dat al verteld heb, maar de Wedelstube is een café wat bij onze skischool hoort. Daar waren dan ook nog meer collega's en onze chef. Daar even iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst, gratis Prosecco gedronken en toen zijn we (Jes, Jan Willem z'n zusje en ik) weer terug gegaan naar de Postalm, maar daar was eigenlijk geen reet aan. Om 2.00 waren Jessica en ik dan ook weer thuis!
Die ochtend hebben we lekker uitgeslapen (Ok, ik was om 9.00 wakker..) en hebben een nieuwjaarsontbijtje gemaakt! Zo chique als je die hier kan maken, ongeveer.. :). Daarna hebben we nog maar weer een paar potjes Patience gespeeld, koffers ingepakt en toen was het ook al bijna weer tijd om richting het station te gaan. Om 14.17 heeft Jessica de trein vanuit Kaltenbach naar Jenbach genomen, om vervolgens via München naar Nijmegen terug te treinen. Hoewel het maar kort was, vond ik het echt super dat ze er was en dat ik niet 'alleen' was tijdens oud en nieuw :).
Volgens mij heb ik die middag niet meer veel gedaan. Beetje opruiming gehouden op mijn kamer, want dat is altijd wel nodig na bezoek :D.

Omdat we zondag allemaal vrij waren van werk, was maandag de eerste nieuwe 'kurstag'. Bij het voorskiën bleek dat er een hele grote groep met kinderen van niveau 2-4 zijn (volgens mij heb ik dat in mijn vorige bericht uitgelegd). Die kinderen zijn verdeeld in 4 groepen. Ik zou die week de 2- groep krijgen, maar dat waren maar twee kinderen! Met die twee kinderen heb ik kort wat oefeningen gedaan, maar toen bleek dat die kinderen net zo goed bij de beginnende kinderen konden. Toen zat ik dus zonder groep... Ik kreeg de opdracht om een andere lerares van ons achterna te skiën, zij had namelijk een groep van 13 kinderen en kon wel wat hulp gebruiken. Na de middagpauze is de groep opgesplitst en toen had ik alsnog een eigen groep met niveau 2-4! De groep was qua niveau niet bijzonder, maar het feit dat er 6 Duitse en 2 Nederlandse kinderen en een Pools kindje dat Engels sprak, maakte het best wel een uitdaging!

Vanaf dinsdag had ik dus mijn eigen groep, en toen was het (voor het eerst sinds lang) zonnig. Lang zou dat niet duren, want vanaf woensdag was het al weer bewolkt, saai! Met de kindjes ging het, ondanks het weer, best wel goed! Één meisje van de groep was heel erg angstig, dus we stonden telkens op haar te wachten. Best wel jammer, want de rest van de groep kon mijn tempo prima volgen.
Aan het eind van de ochtend heb ik nog een klein EHBO-momentje gehad. Bij het uitstappen van de ankerlift heeft een van de kinderen een ankertje tegen zijn mond gehad. Resultaat: tand door de lip, een hoop gehuil en flink wat bloed... Gelukkig was er een andere skilerares van onze skischool (Rosi) vlakbij. Zijn was eerder boven dan ik en heeft gehlopen. Zij heeft ook mijn groep mee naar beneden genomen terwijl ik met 'mijn' kindje tussen de benen naar beneden geskied ben. Omdat het jongetje Duits was, vond ik het best lastig om hem te kalmeren. Rosi is daarom met hem naar de EHBO gegaan en heeft alles verder afgehandeld met de ouders.

Woensdagavond nog even met flink wat mensen in de Postalm geweest, was best gezellig! Om 23.30 vond ik het alleen tijd om weer naar huis te gaan omdat er de volgende dag wedstrijd was en ik zou om 8.15 boven zijn om te helpen met het opbouwen van het parcours. Als om 6.45 je wekker gaat, is het om 23.30 wel tijd om te gaan slapen :).

Volgende dag dus om vroeg naar boven gegaan. Collega's geholpen met het bouwen van het parcours. Om 8.45 waren we klaar! Toen maar even een kopje thee gedronken en nog een rondje wezen skiën, het was toch nog lekker rustig :). Het was al weer best lang geleden dat ik voor mezelf lekker gas kon geven op de piste. Ik zie nu al uit naar komende zaterdag, dan kan ik lekker met Luuk skiën, yay!
Tijdens de wedstrijd was het al aan het sneeuwen. We hadden woensdagavond/donderdagochtend al meegekregen dat er was gewaarschuwd voor veel sneeuw en storm. Met de wind viel het op het moment van de wedstrijd nog wel mee maar de sneeuw werd steeds meer. 's Middags kregen we wel het advies om niet meer met de stoeltjesliften te gaan omdat er niet bekend was hoe lang deze nog zouden gaan omdat de wind zo sterk was... Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog wel mee vond vallen met het weer! Donderdagmiddag waren er nog maar vier kindjes over van de hele groep en hebben we flink door kunnen skiën. Met het angstige meisje ging het namelijk ook al een stuk beter!
Na het skiën heb ik donderdag nog even kort een boodschapje gedaan en vervolgens lekker voor mezelf gekookt. 's Avonds ben ik begonnen met een puzzel op de puzzelmat die ik van oma meegekregen heb. Dat gaat super goed! Alleen is een bed niet de meest optimale plek om een puzzel te leggen...

Vrijdag stond ik weer braaf om 9.00 te wachten voor de skischool. Ik trof daar alleen al mijn collega's aan op schoenen ipv skischoenen; er gingen geen liften (alleen sleep, en dat zijn er maar twee..), dus we hoefden niet naar boven.. Even later werd er gebeld dat we toch naar boven moesten. Alsnog skischoenen gehaald en naar boven gegaan, maar in de gondel met storm is geen pretje! We hebben vaak stil gehangen en zijn zowaar een stuk terug gegaan. Na een half uur waren we ongeveer boven en hebben toen een beetje voor joker boven gezeten. Omdat het de bedoeling was dat er wel een aantal mensen les zouden krijgen, moest de touwlift op ons terrein uitgegraven worden en moest de verse sneeuw aangestampt worden. De mannen met grote sneeuwscheppen aan de slag en de dames met ski's rondstappen om de sneeuw plat te maken. Wat een klus zeg!
Nadat dat eindelijk klaar was, hebben we nog een aantal oorkondes en medailles van de wedstrijd uitgedeeld en mee naar beneden genomen en vervolgens zaten we om 12.30 in de après-ski... Best gezellig, maar om 15.00 vond ik het wel weer mooi geweest. Tijd voor een middagje rust :). 's Avonds mijn restjes van donderdag opgegeten (had voor 2 dagen gekookt) en lekker een boek gelezen op mijn bedje.

Zaterdag is onze vrije dag, tenzij er privélessen geboekt zijn. Ik wilde eigenlijk nog wel even naar boven om wat te skiën, maar toen ik hoorde dat nog steeds alleen de sleepliften open waren, ben ik lekker beneden gebleven. Heb op mijn kamer grote schoonmaak gehouden: stoffen, zuigen, dweilen, bed luchten. Nu kan mijn kamertje er weer even tegen! Heb ook maar eens even de wc's hier gepoetst, was ook wel nodig.... Volgende week is iemand anders hier in huis aan de beurt! 's Middags nog even in Mayrhofen geweest om snowboardschoenen voor Jan Willem te
kijken. Daarna maar weer even boodschappen gedaan voor drie dagen en 's avonds (lekker lui!) een pizza in de oven gegooid :).

En dan zijn we bij vandaag aan beland... Ik moet nog even zeggen dat het vanaf donderdag bijna onafgebroken gesneeuwd heeft. Vanmorgen kwamen we boven en lag er weer een flinke laag nieuwe sneeuw. Wat ontzettend irritant om daar doorheen te lopen, zeker als je tot boven je skischoenen weg zakt.. :S
Inmiddels lag er wel zoveel sneeuw dat er collega's bezig waren om de sneeuw van het dak van de skischool te scheppen (zie foto's). De laag met nieuwe sneeuw was zo dik dat je veilig vanaf het dak de sneeuw in kon springen! Nieuwe sneeuw = zachte landing.. Dat wil ik ook nog wel eens proberen!

Voor deze week ben ik trouwens gezegend met een interessante groep.. (totale beginners). Vier kinderen uit Roemenië, waarvan er welgeteld eentje een klein beetje Engels spreekt. Een andere spreekt Frans, maar ja.. Dat kan ik dan weer niet! Daarnaast zijn er nog 7 andere kinderen uit Duitsland. Flinke groep en wederom een flinke uitdaging dus! Ik ben heel erg benieuwd hoe ver we gaan komen met handen en voeten...

Tot zover weer mijn verslag tot vandaag! Ik geloof dat ik er niet in geslaagd ben om het kort te houden.. Maar goed, als je veel meemaakt, heb je ook veel te vertellen, dacht ik zo :)

Tot de volgende keer maar weer!
Hopelijk dan even geen sneeuw meer, maar een lekker zonnetje waar ik over kan schrijven.

Liebe Grüsse,
Hilde