Storm!!

Goedenavond allemaal!

Inmiddels is het al weer een week terug dat ik mijn laatste verslag schreef. Nu is het 31 december en zit ik hier tussen de (nog steeds) witte bergen. Het heeft weer drie dagen achter elkaar gesneeuwd en dat heeft geresulteerd in een fijn laagje verse poeder boven. Fijn skiën dus, maar best vervelend om les te geven. Inmiddels is het aan het dooien en ik heb het idee dat het hier in het dal een beetje regent. Ik ben benieuwd hoe dat vanavond gaat met vuurwerk etc! Je hoort hier sinds vanmiddag flink wat geknal. De dagen hiervoor is het, in vergelijking met hoe het altijd in Nederland was, redelijk rustig geweest. Eigenlijk wel fijn, dat je niet al 4 dagen van tevoren uit je stoel geknald wordt door het vuurwerk.

Vorige week schreef ik vanuit mijn bedje dat ik zaterdagmiddag ging skiën met Lucienne en haar paps. Dat hebben we inderdaad gedaan. 's Morgens zijn ze eerst even bij mij thuis langs geweest, even laten zien hoe ik erbij zat en een kopje thee gedronken. Daarna zijn we naar boven gegaan. Boven sneeuwde het gigantisch, dus skiën was niet echt een pretje omdat je binnen de kortste keren doorweekt was en het zicht ook niet al te best was. Na twee uurtjes was het eigenlijk ook lunchtijd, dus we hebben het er maar van genomen. Lekker zitten eten, daarna nog twee afdalingen gedaan en toen zijn we weer naar beneden gegaan, om op te drogen! Lucienne en haar vader zijn toen naar hun appartement gereden, waar ze vanaf 16u in konden en ik ben lekker naar huis gegaan. De dag erop zouden papa en mama namelijk langskomen en er was nog wat opruimwerk te doen ;). Dat heb ik dus ook maar gedaan, met als gevolg dat ik een heerlijk rustig avondje voor mezelf had! Ben ook maar vroeg gaan slapen omdat we de dag erop natuurlijk voor het eerst 'echt' aan het werk zouden gaan.

Op zondag stond ik om 9.00 bij de skischool beneden. Samen met een aantal andere kinderskileraren moesten we kinderen opwachten die de hele dag bij de skischool ondergebracht zijn. Voor €12 per dag kan je als ouder je kind van 9.00 tot 16.00 kwijt bij de skischool. Kinderen krijgen dan overdag gewoon skiles en tussen de middag een bord warm eten. Een veredelde kinderopvang dus...
Maar goed, 's morgens dus kindjes opgewacht en mee naar boven genomen. Eenmaal boven begint de indeling van de kinderen in de groepen. Dat is me een gedoe!! Een hoop gekrioel bij de skischool. Ouders vinden namelijk altijd dat hun eigen kinderen heel goed kunnen skiën en die moeten daarom in een zo hoog mogelijke groep :). Uiteindelijk heb ik een 'zwei-minus' groep gekregen: Groepen zijn verdeeld aan de hand van nummers. 1 Is de echte beginnersgroep, mensen die nog nooit op ski's gestaan hebben. Groepen 2-4 bevinden zich doorgaans op de blauwe piste, 5-7 op de rode en 8 tot 10 zijn mensen die de zwarte piste op kunnen.
Mijn 2- betekent dus dat ik kinderen had die wel eens hadden geskied, maar nog niet echt zelfstandig de piste op konden.
Er waren 17 kinderen met dit niveau en daarvoor waren twee leraren aangewezen: ik en Julia uit Duitsland. Omdat er totaal 9 Nederlandse en 8 Duitse kinderen waren, hebben we met z'n tweeën besloten om te selecteren op afkomst. Ik red me namelijk wel met het Duits, maar zij spreekt totaal geen Nederlands, dus als er kleine kinderen zijn (en die zijn er, vanaf 4 jaar!!) is het heel lastig om die te begrpijen. Deze verdeling was voor ons beide, en voor de kinderen het meest makkelijk.
's Morgens zijn we nog met de kindjes op de oefenweide bij de skischool geweest, maar 's middags mochten de kinderen zowaar naar een echte lift, de pannekoeklift. Dat vonden ze toch wel bijzonder stoer!! Daar hebben we de hele middag goed bochtjes geoefend en 's middags zijn we door de quad van de skischool opgehaald, zodat we niet omhoog hoefden te lopen naar de skischool om terug te komen.
Om 15.15 was de les afgelopen en toen ben ik zo snel mogelijk naar beneden gegaan omdat papa en mama vanmiddag aan zouden komen!! Ik had al een smsje gekregen dat ze er waren, dus snel gebeld toen we in de gondel stapten. Eenmaal beneden kwamen paps en mams ook net aangelopen. Erg leuk om hen weer te zien!
We zijn toen naar mijn huis gegaan. Omdat iedereen nog bij de apres-ski zat, was het nog even lekker rustig en ik heb ze het huis kunnen laten zien en zij hebben mij mijn verlanglijstje overhandigd :). 's Avonds zijn we met z'n 3en gaan eten bij de pizzeria hier beneden. Het was tenslotte toch 1e kerstdag. Voor weinig geld erg lekker gegeten en het was erg gezellig om weer even bij te kletsen. Daarna zijn papa en mama naar huis gegaan en ik ben lekker gaan slapen: volgende ochtend gewoon om 9.00 weer startklaar staan!

Maandag was de tweede lesdag voor de kinderen. 's Morgens zijn we direct begonnen met een iets lastigere piste en een iets moeilijkere lift voor hen: de ankerlift. Ik had 's morgens al uitgelegd wat er precies ging gebeuren met die lift, maar het is toch altijd spannend of de kindjes er vervolgens niet uitvallen! 's Morgens ging het prima met die lift en we hebben twee afdalingen kunnen doen. 's Middags is er helaas toch iemand uitgevallen. Toen heb ik besloten om de piste te nemen die links naast de lift ligt. Deze is steiler dan die we tot nu toe hadden gedaan, maar naar mijn idee moesten alle kinderen dat toch kunnen! Helaas was er ééntje die niet zo goed mee kwam en die zag het even niet meer zitten, met als gevolg dat de halve groep op een gegeven moment stond te huilen en niet meer naar beneden wilde. Toen zag ik het ook niet meer zo zitten en heb de hulp van een andere skileraar van onze skischool ingeroepen. We hebben toen allebei een kind tussen de benen mee genomen zodat de twee zwakste kinderen niet zelf hoefden te skiën. De rest van de groep is er achteraan gegaan (super nette bochten, ze konden het dus toch!!). Dus dankzij mijn collega is mijn kleine drama toch weer goed gekomen :). 's Middags hebben papa en mama mij 'met rust' gelaten en heb ik lekker mijn eigen ding gedaan. 's Avonds nog even wat wezen drinken in de Postalm met Jan Willen en zijn zusje, maar om 23.00 ook weer naar huis gegaan want we zijn hier tenslotte om te werken en niet om te feesten :).

Dinsdag zijn de kinderen en ik weer met een 'schone lei' begonnen. We hebben toen heel goed bochtjes geoefend op de piste die we maandagochtend ook hadden gedaan. Helaas was het best wel druk en hebben we dus veel tijd verloren bij het wachten voor de lift. Zonde!! Tussen de middag heb ik lekker met papa en mama gegeten boven.
Die avond was er in Zell am Ziller Eisgala op de ijsbaan (had ik daar al over geschreven??). Daar zijn we met Lucienne en haar paps naartoe geweest. Papa, mama en ik zijn eerst nog even naar Mayrhofen geweest om te winkelen en daarna zijn we terug gereden naar Zell en zijn we met z'n 5en uit eten geweest Dat was erg gezellig! Het IJsgala was gratis en het was echt super gaaf! Er waren nationaal kampioenen uit alle categorieën en ook twee synchroonteams. Super gaaf om te zien dus :). Bij de lokale club in Zell schaatsten ook drie meiden van de school uit Aschau die we de week ervoor les hadden gegeven. Één van hen vertelde mij super trots dat ze haar oom had overgehaald om volgend jaar met haar te gaan skiën. Super leuk om dat te horen!!

Woensdag was de dag dat papa en mama weer weg zouden gaan. 's Morgens zijn ze nog even hier geweest en hebben mij afgeleverd bij de gondel. Dat is namelijk zo'n eind lopen om daar te komen... ;).
Ik moest woensdag van mezelf met de kinderen de piste op die maandag zo'n drama had veroorzaakt. Op donderdag is namelijk altijd de skiwedstrijd voor de kinderen en die vindt plaats op dezelfde piste. Hoewel er een aantal kinderen er best wel tegenop zagen om die piste af te gaan, stonden ze allemaal te glunderen toen we eenmaal beneden waren! De kinderen die er het meest tegenop zagen riepen vervolgens het hardst of we het niet nog een keer konden!! Had ik me daar nou druk om gemaakt?? Aan het eind van de ochtend is het gelukt om de hele piste af te komen zonder valpartijen, super fijn!!
's Middags zijn we even boodschappen wezen doen, zodat we weer voor een aantal dagen eten hadden. 's Avonds heb ik maar weer een poging tot opruimen gedaan op mijn kamer. Was ook wel nodig, Jessica zo namelijk op donderdag aankomen en dan is het wel zo praktisch als het tweede bed ook daadwerkelijk een bed is en geen opslag/dumpplaats voor troepjes :). 's Avonds maar weer lekker op tijd gaan slapen, want de hele dag buiten zijn in het zonnetjes is best wel vermoeiend!!

Maandag, dinsdag en woensdag was het super lekker weer. Dus paps en mams hebben geluk gehad met het skiën die twee daagjes. Vanaf donderdag begon het weer te sneeuwen (en nu dus nog steeds..).

Donderdag waren er van de 9 kinderen van zondag nog maar 5 over (5 weg, 1 extra gekregen) die de wedstrijd zouden skiën. Er was op de helling een heel parcours uitgezet, met poortjes en blauwe lijnen om tussen te skiën. Erg spannend voor die kinderen. Uiteindelijk zijn ze allemaal beneden gekomen. Er zijn er twee gevallen, maar gelukkig konden zij zelf opstaan en zo weer verder skiën! De kinderen waren allemaal super enthousiast en tevreden over hun wedstrijdje. Gelukkig maar, geen ontevreden gezichtjes dus :).
Tussen de middag had ik 'kindjesvoerdienst', oftewel Mittagsbetreuung. Halverwege de middag kwam Jessica ineens binnen lopen. Dat was een aangename verrassing! Ze was 's morgens met het vliegtuig vanuit Innsbruck aangekomen en ik had haar snowboardspullen, die papa en mama mee hadden genomen, 's morgens vast bij de skischool gezet, zodat ze die zo mee naar boven kon nemen. Ze had zelf al een aantal afdalingen gedaan.
's Middags zijn we met z'n 2en naar beneden gegaan en ik heb ik haar ook mijn huissie (en haar slaapplaats dus ;)) laten zien. Vanwege vermoeiende reizen 's middags weer lekker rustig aan gedaan (met middagdutjes!) en 's avonds hebben we na het eten met Jan Willem en zn zusje lekker een filmpje zitten (of eigenlijk liggen) kijken met ons tweeën. Wederom vroeg gaan slapen om de volgende ochtend weer fris aan de start te staan.

Vrijdag is altijd de laatste lesdag van de week. 's Morgens was er voor de kinderen nog les. Omdat het zulk slecht weer was, hadden heel veel kindjes het snel gehad. De sneeuw waaide namelijk heel hard in je gezicht (auw!!) en het zich was slecht. Dus na de prijsuitreiking van 's middags, waren er nog maar weinig kindjes over die met de groep mee gingen skiën. Uiteindelijk heb ik nog met drie kinderen geskied. Hiervan was er eentje van mijn eigen groep en twee uit een andere. Met zo'n klein groepje is dat wel relaxed hoor!! Om 15.00 waren we al bij de skischool, maar ik had niet het idee dat de kinderen dat zo erg vonden :). 's Middags weer even boodschappen gedaan met z'n tweeën: we moeten toch iets eten 's avonds!
Om 18.30 zouden een aantal van onze skileraren met een bouwlamp op de dalafdaling afskiën. Leek mij wel leuk om te zien, dus we zijn even wezen kijken. Jan Willem z'n ouders waren die middag ook aangekomen, dus die hebben we ook ontmoet. Was erg gezellig! Uiteindelijk waren de heren om 19.15 een keer beneden. Toen moesten Jes en ik dus nog koken... Na het eten 's avonds hebben we (bijna) de hele avond zitten kaarten met z'n tweeën. Skype erbij aan, dus ondertussen ook nog even met het thuisfront zitten kletsen.

We hebben gisteren (vrijdag dus) unaniem besloten dat we vandaag geen wekker gingen zetten. Het weer zou wederom niet bijzonder worden, dus we wilden wel even naar boven, maar als dat niet de hele dag was, was dat niet zo'n ramp. Uiteindelijk hebben we onszelf een klein feestmaaltje gemaakt: afbakbroodjes met gebakken ei. Lekkerr! Om 11.00 waren we boven. In tegenstelling tot wat we verwacht hadden, was het best wel druk boven. Het zicht was weer slecht, maar de sneeuw was super fijn! Omdat het de hele dag sneeuwt, heb je wel snel hopen. Om 12.00 lagen de eerste flinke hopen al onderaan de piste. Om 12.30 zijn we wat wezen drinken en toen zijn we ook naar beneden gegaan. 's Middags zou er namelijk op de parkeerplaats een groot nieuwjaarsfeest zijn waarbij de skischool een standje zou hebben om bier, glühwein etc. te verkopen. Ik moest dus aan het werk als barvrouw!
Toen we om 13.00 weer beneden waren hebben we eerst weer boodschappen gedaan: overlevingspakketje voor Jes voor in de trein morgen en we hebben nog even zitten dubben of we een Vienetta zouden kopen. Hebben we uiteindelijk niet gedaan en dat was maar goed ook! Halverwege de terugweg kwam ik er namelijk achter dat ik nog steeds geen beltegoed had gekocht (Ik had nog €0,09...). Toen konden we dus weer terug!!
Uiteindelijk waren we om 14.00 weer thuis, hebben we brownies gebakken (ipv de oliebollen :)) en hebben we allebei gedoucht. Om 16.00 moest ik namelijk beneden zijn voor dat feest. Uiteindelijk had de skischool echt zo'n ordinaire bierkar. Met Rosi, Sonja en Jan Willem hebben we daar vanalles staan te verkopen. Het was super druk en gezellig, dus het leek weer een beetje op de 'oude tijden' bij de AH to go met 10 mensen die allemaal zo snel mogelijk bediend willen worden etc. Ze hadden hier alleen geen echte kassa, dus het was wat hoofdrekenwerk....
Om 18.00 was er groot vuurwerk op de parkeerplaats, maar daar heb ik helaas weinig van mee gekregen. Wel af en toe rode, blauwe en groene gloed gezien en flinke knallen gehoord. Het vuurwerk was dus ongetwijfeld erg mooi!
Om 19.00 begon het rustig te worden en Jessica had trek :) Toen zijn we er maar vandoor gegaan (met toestemming:)). We wilden eigenlijk eten bij de pizzeria hier, maar die was vol. Gelukkig kan je daar ook pizza afhalen en dus hebben we onze pizza's mee naar boven genomen en daar gegeten!

Inmiddels hebben we allebei al drie koppen thee op en Jessica zit rustig haar boek te lezen terwijl ik dit schrijf. Ik denk dat we zo nog maar even een potje Patience gaan spelen met z'n tweeën. Met een uurtje gaan we nog even naar de Postalm beneden, een beetje de gezelligheid opzoeken met oud- en nieuw! Erg laat gaan we het niet maken, ondanks dat we morgen weer lekker gaan uitslapen! Jes vertrekt morgen rond 13.00 hier uit Kaltenbach met de trein weer naar huis. We gaan voor die tijd dus ook niet meer naar boven. Als de weersvoorspelling goed was geweest hadden we dat misschien wel gedaan, maar aangezien het waarschijnlijk weer zo baggerig is, gaan we lekker rustig aan doen. Is ook niet verkeerd!

Het geknal wordt hier inmiddels steeds luider: het is duidelijk dat het einde van het jaar nadert!! Bij deze wil ik jullie allemaal het allerbeste voor het nieuwe jaar wensen en ik applaudisseer voor het feit dat jullie het einde van dit verhaal gehaald hebben. De volgende keer zal ik het kort proberen te houden ;). Tot volgend jaar!!

Liefs,
Hilde