Zon!

Yes! Aan het einde van mijn vorige verslag schreef ik dat ik hoopte dat ik over een zonnetje schrijven kon. Het heeft even geduurd, maar afgelopen week is de zon langs geweest, eindelijk!!!

De vorige keer was ik bij mijn nieuwe groepje blijven hangen: 3 kinderen uit Roemenië en eentje uit, bleek, Kroatië. De andere kinderen kwamen allemaal uit Duitsland. Omdat het weer de hele week zo slecht was, was het super lastig om de kinderen te motiveren. Nieuwe sneeuw is namelijk best lastig op skies: het glijdt minder goed en daarom is het moeilijk om de oefeningen goed te doen. Het heeft uiteindelijk tot woensdag geduurd voordat het grootste deel van de kinderen een fatsoenlijke pizza/pflug/schneebremse uitvoeren kon… Dat waren dus in totaal 3 dagen van 4 uur, oei! Woensdag hebben we super hard geoefend op de ‘einzelkurven’. Dat is vanuit een pflug een enkele bocht maken door middel van drukwisseling in je benen. Op donderdag is er namelijk altijd Gästerennen bij ons: de skiwedstrijd voor de kids. Daar moeten de kinderen in principe zelfstandig naar beneden skiën, met bochtjes. Dan moet je dus meerdere kurven aan elkaar kunnen breien.
Omdat het niet echt op schoot had ik hem best wel zitten omdat je op een gegeven moment denkt dat het aan jou ligt dat die kinderen niet vooruit komen. Later hoorde ik dat van de 5 kinderen die op donderdag nog over waren, er twee normaal een middagslaapje doen. Hoe bedenk je dan als ouder dat je een kind de hele dag op skiles stuurt??? Geen wonder dat die kinderen ’s middags niet meer vooruit te branden zijn, constant huilen en de andere kinderen afleiden met hun gehuil…

Donderdagochtend ben ik met de 5 (allemaal Duitse) kindjes die nog over waren voor het eerst naar een echte lift gegaan. Dan is het iets makkelijker om bochten aan elkaar te oefenen omdat de kinderen niet telkens zelf omhoog hoeven te lopen. ’s Morgens ging het verbazingwekkend goed met de kinderen. Twee kwamen sowieso al goed mee met hun kurven, maar bij de drie die nog niet zo goed gingen leek nu ineens de knop om te zijn. Opluchting!! Kreeg zelfs complimenten van onze chef, hij had mij namelijk zien klooien met die kids de vorige dagen. Altijd fijn :). Hoewel alle kinderen ’s morgens bij ons trainingsrondje goed de wedstrijdbaan af kwamen, ging het ’s middags niet bij allemaal goed. Zenuwen zullen wel meegespeeld hebben!
Ook twee van de Roemeense kinderen deden mee aan de wedstrijd. Zij hadden tot woensdag les maar wilden toch graag meedoen. Omdat zij nog geen fatsoenlijke bochten konden produceren ben ik met hen tussen de benen naar beneden geskied.

Donderdagavond was er een housewarming-party van een van onze collega’s. Zij is begin december verhuis, maar had haar nieuwe huis nog niet ‘gevierd’. Donderdagavond hebben we dus een klein feestje (met 8 anderen ofzo..) gehad. Was super gezellig! Beetje tennis en bowling gespeeld op de Wii. Voor herhaling vatbaar. Verder heb ik de rest van de week niet echt iets noemenswaardigs uitgevoerd geloof ik.

Dan nu vrijdag: de dag waar ik al de hele week naar had uitgekeken. Luuk en Rachel zouden namelijk komen met vrienden (Niels en Julia). Ze zijn donderdagavond/nacht weggereden uit Utrecht en vrijdag rond 10.00 waren ze hier. ’s Middags hebben we samen gegeten en om 13.00 had Rachel privéles. Ik had natuurlijk nog gewoon mijn les. Aan het einde van de middag begon eindelijk ook de zon door te breken. Een fijne dag dus!
’s Middags na het skiën even boodschappen wezen doen. Ik heb me daarna snel omgekleed en ben toen mee gegaan naar het huisje waar Luuk en Rachel de 3 nachten zouden blijven. We hebben samen gegeten en om niet al te laat ben ik ook weer naar huis gegaan. De wandeling vanaf hun huisje naar mijn plekje hier duurt ongeveer 15 min. Prima te doen zou je zeggen. Als het ineens heel hard sneeuwt is het echter niet zo’n pretje (en zeker niet als je een weekend met mooi weer verwacht!!).

Zaterdag had Rachel weer privéles van 10.00 tot 12.00 en van 13.30 tot 15.30. Druk dagje dus! Niels en Julia zijn met z’n tweeën wezen skiën en Luuk en ik hadden om 8.00 beneden aan de gondel afgesproken. Tijd om ons een dagje flink uit te leven! Omdat het niet elke zaterdag mooi weer is geweest, had ik nog weinig tot niet voor mezelf kunnen skiën. De enige keer dat we echt fatsoenlijk hebben kunnen skiën was op woensdagochtend. Toen zouden we eigenlijk gaan ‘schulefahren’. Alle oefeningen die je kan/moet voordoen in je skiklas horen bij het schulefahren. Omdat je als skileraar veel en duidelijk dingen voor moet doen, wordt dat veel geoefend. Één van de leraren bij ons werkt namelijk ook als opleider bij het Tiroler Skilehrerverband en hij weet dus precies hoe alle oefeningen gedaan moeten worden. Het weer was woensdagochtend alleen zo super mooi, dat hij besloot dat we eerst maar eens even een korte warming up moesten doen. Dat is hier dan keihard een vers geprepareerde zwarte piste af knallen. Genieten!! Daarna hebben we wat oefeningen doorgenomen. Dat zijn dan niet alleen de oefeningen die ik met mijn kinderen moet doen (tot Carven – Grundstufe), maar ook oefeningen voor gevorderden: parallel skiën, Kurzschwunge en zelfs racecarven. Opvallend genoeg weinig commentaar gekregen op mijn techniek! Toch wel bijzonder, aangezien ik weinig skiles heb gehad en alles vanaf het kurven mezelf heb aangeleerd. Soort van een compliment voor mezelf, dacht ik zo :)

Terug naar zaterdag: Luuk en ik hadden om 8.00 bij de gondel afgesproken zodat we de hele dag konden skiën. Om 8.00 naar boven gegaan en toen stonden we om 8.20 startklaar om alle zwarte pistes in het gebied af te gaan. Omdat het ’s nachts had gesneeuwd lag er een vers laagje poeder op de pistes en dat is fijn skiën! Ik kon aan mezelf merken dat ik veel op mijn skies sta: het ging zo ontzettend gemakkelijk! Een fijn gevoel :D.
Rachel zou vanaf 10.00 weer privéles hebben (van Jan-Willem), dus Luuk en ik hebben gezorgd dat we om 9.45 weer bij de skischool waren. Niels en Julia waren inmiddels ook met z’n tweeën op pad gegaan. In de twee uurtjes die we hadden zijn Luuk en ik even naar Hochfügen geskied. Om 12.00 waren we weer terug bij de skischool. Tussen de middag hebben we met ons 5en gegeten en toen zijn we maar weer (hoe kan het ook anders..?) gaan skiën!
Rachel heeft die dag super veel bijgeleerd en Luuk en ik hebben alle zwarte pistes van het gebied af kunnen vinken en ons verder flink uitgeleefd. In totaal 95km geskied op zaterdag, niet slecht!
Na het skiën hebben we ons ‘even’ in de après-ski gemeld. Anderhalf uur later zaten we met z’n allen giechelend bij de pizzeria….
’s Avonds zijn we met z’n allen nog even bij mij thuis geweest, Luuk en Rachel hebben wat foto’s uit de Filipijnen laten zien en om 21.00 zijn Luuk en Rachel en Niels en Julia weer naar huis gegaan. Sleepy-time.

De volgende dag had ik gewoon weer les dus ik moest om 9.00 weer bij de lift zijn. Wat heb ik gebaald dat ik les moest geven zeg! Ik had zo ontzettend genoten van de vorige dag dat ik veel liever zelf wilde skiën dan lesgeven. Maar goed, ik ben tenslotte hier om les te geven.. :). Ik had wel mijn eigen jas meegenomen voor het geval dat ik niets te doen had (dat weet je altijd zondagochtend pas als je bij de skischool komt.).
Deze week heb ik Mini-Club. Dat zijn kindjes van 3 en 4 jaar die twee uur per dag skiles hebben. Het is meer kinderopvang dan echt skiles geven. Best wel grappig om voor een keer te doen, maar het is niet echt mijn ding.. Ik ben tenslotte opgeleid als skilerares en niet voor kinderopvang! Hopen dat ik volgende week dus weer een ‘gewone’ groep heb…
Omdat Mini-Club maar twee uurtjes is (10.00 – 12.00 en 13.00 – 15.00) en er zondag nog geen middaggroep was, had ik de middag vrij. HOERA!!! Toch mijn eigen jas niet voor niets meegenomen :D
Om 12.30 met Luuk en Rachel en Niels en Julia op pad gegaan richting Hochfügen en daar flink met Rachel geoefend. Ik kon echt goed merken dat ze veel had bijgeleerd in twee dagen. Lekker vaak skiën nu en dan gaat het alleen maar beter. Om 15.45 was ik uiteindelijk weer terug bij de skischool, net op tijd om mijn spullen op te halen (hut gaat om 16.00 dicht). Beneden nog één drankje gedaan bij de après-ski (kost toch niets met mijn skileraarkorting :D) en daarna ben ik met Luuk even naar mijn huis gelopen. Ik had nog wat spullen die mee terug konden naar Apeldoorn en dan kon Luuk even snel de mailtjes van zijn studenten beantwoorden. Daarna weer met Luuk mee gelopen naar hun huisje en daar ’s avonds met z’n allen gegeten en een spelletje gespeeld. Toen iedereen gedag gezegd en toen ben ik naar huis gelopen.. Heb onderweg even flink gebaald van de groep die ik had en het feit dat Luuk en Rachel weer weggingen. Maar goed, daar leren we ook weer van!

Met de groep kinderen gaat het steeds beter. Maandagmiddag heb ik een tweede groep gekregen. ’s Morgens heb ik nu 6 kindjes en ’s middags nog eens drie. De middaggroep is eigenlijk altijd een drama omdat alle kinderen dan al moe zijn en niet meer willen. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat als het de komende dagen weer slechter weer gaat worden. Vanaf zaterdagmiddag hebben we namelijk alleen maar zon gezien. Als het goed is, is het morgen nog zonnig en dan zou het weer moeten gaan sneeuwen. We zullen zien hoe het loopt.

Als internet het toelaat ga ik wat foto’s van het weekend voor jullie uploaden zodat jullie kunnen meegenieten van het heerlijke weer dat we hier de afgelopen dagen hebben gehad!

Liefs,
Hilde